Το τσουρέκι είναι από τις πιο πασχαλινές συνταγές, με τόσο χαρακτηριστική υφή και μυρωδιά που δεν φανταζόμαστε Πάσχα χωρίς αυτό. Το μόνο προβληματάκι όμως… ποιός ξέρει να το φτιάχνει; Κανείς… ναι μεν τρώμε τσουρέκια αλλά δεν ξέρουμε πώς να τα φτιάξουμε, και μάλιστα τα έτοιμα συσκευασμένα τσουρέκια με την χαρακτηριστική τους ελαστικότητα δύσκολα αντικαθιστώνται από σπιτική συνταγή. Συνέχεια
Την τελευταία αυτή εβδομάδα του μήνα, ο ήλιος κανει την εμφάνιση του στην Σκανδιναβία, με αποτέλεσμα την πολύ πολύ γρήγορη αλλαγή τοπίου… Μέσα σε μια βδομάδα τα πάρκα γέμισαν με τα πρώτα χρωματιστά λουλουδάκια της άνοιξης και άλλο τόσο κόσμο να τα πατάει και να κυλιέται στα γρασίδια.
Προφανώς δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό, και όλοι το ξέρουν, γι’αυτό τρέξαμε να προλάβουμε μέχρι και την τελευταία ηλιαχτίδα, αφού η επόμενη μέρα μπορεί να ξημερώσει με χιόνι. Συνέχεια
Μετά από τις πιο «τεμπέλικες» διακοπές Χριστουγέννων, ανασυγκροτήθηκα, και επιτέλους οργάνωθηκα για το καινούριο post, το πρώτο του 2017! Καλή χρονιά 🙂 Συνέχεια
Επίσημα λοιπόν, είμαστε μέρος του διαγωνισμού που διοργανώνει το περιοδικό ΒΗΜΑ, στην κατηγορία Best International Ethnic Food. Στα πλαίσια του διαγωνισμού, βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα για το γεύμα γνωριμίας στο εστιατόριο Albion. Περιττό να πω ότι και μόνο για το γεύμα καθώς και τα άτομα που γνώρισα την προηγούμενη εβδομάδα, άξιζε η συμμετοχή! Για να να μας ψηφίσετε κάντε κλικ στο εικονίδιο, όπου θα γνωρίσετε και τα υπόλοιπα ελληνικά blog που συμμετέχουν:
Πριν δύο εβδομάδες, δυστυχώς, δεν γλίτωσα από την γρίπη. Το στομάχι μου ήταν επιεικώς χάλια και απελπισμένα έψαχνα τι μπορώ να φάω. Διάβασα διάφορα για το τζίντζερ, ως χωνευτικό και αποφάσισα να το δοκιμάσω. Τέλος πάντων, δεν θέλω να δώσω βάση στις «θεραπευτικές» του ικανότητες, αλλά να διηγηθώ ότι η έμπνευσή μου ξεκίνησε καλώς ή κακώς από την γρίπη.
Παρεμπιπτόντως, το τζίντζερ ως τσάι είναι όντως ανακουφιστικό για το στομάχι, αλλά ως μπισκότα με ταχίνι είναι το τελείως αντίθετο θα έλεγα.
Η ζύμη για τα ρολά κανέλλας είναι σχετικά απαιτητική… Πρέπει να μην παραψηθεί, να διατηρεί την υγρασία της, να μην διαλύεται όταν τυλίγεις την γέμιση, κτλ κτλ. Ήθελα να κάνω μία παραλλαγή με αλεύρι ολικής αλλά κάθε φορά κατέληγα με μία ζύμη που δεν θύμιζε καθόλου τσουρέκι και ήταν πολύ σκληρή και στεγνή.
Τελικά τα κατάφερα να ενσωματώσω όχι μόνο αλεύρι ολικής, αλλά προζύμι και κεφίρ στην ζύμη. Συνέχεια
Πριν δύο εβδομάδες δοκίμασα ένα πολύ ωραίο ψωμί σε έναν φούρνο έξω από το Δουβλίνο. Έκανα διάφορα σενάρια για την συνταγή, ότι το αλεύρι ήταν φρέσκο, ότι η ζύμωση θα κράτησε μέρες, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η συνταγή για το ιρλανδικό παραδοσιακό ψωμί είναι αυτή που είναι. Την διάβασα τυχαία εδώ http://www.sodabread.info και βασικά έμεινα έκπληκτη.
Η αλήθεια είναι δεν θα συγκρίνω την συνταγή αυτή με οποιοδήποτε άλλο ψωμί, γιατί απλά είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Όταν σκέφτομαι ότι θα κάνω ψωμί σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσω μαγιά, θα ζυμώσω, και θα το αφήσω να ξεκουραστεί η ζύμη και να φουσκώσει η ζύμη, σκέφτομαι πώς θα αναπτυχθεί η γλουτένη, πόσο sour θα το θέλω μετά την ζύμωση κτλ κτλ … Συνέχεια
Το «ξαδερφάκι» του γνωστού dulce de leche, λέγεται cajeta. Δεν διαφέρει πολύ, αλλά έχει ένα παραπάνω «kick» στην γεύση. Η cajeta φτιάχνεται από κατσικίσιο γάλα, το οποίο ευθύνεται για την πιο περίπλοκη γεύση της. Το κατσικίσιο γάλα, απ’ότι φαίνεται, έχει συγκεκριμένα αμινοξέα σε μεγαλύτερη ποσότητα από το κοινό αγελαδινό γάλα, και σε αυτά οφείλεται η διαφορά.
Επιτέλους καλοκαίρι… Και τι καλύτερο από το αγαπημένο καλοκαιρινό καρπούζι; Ίσως μία lemon pie με καρπούζι!
Πήγα τελείως κόντρα στην τύχη μου με αυτή την συνταγή, αφού για να μην τα πολυλογώ, ενώ ήταν όλα σχεδιασμένα από καιρό, την στιγμή που έβαλα την τάρτα στον φούρνο, έπεσε η ασφάλεια. Ο φούρνος χάλασε, η τάρτα μισοψήθηκε και εγώ απέκτησα αρκετά νεύρα. Ε ναι λοιπόν. Αλλά κάπως σώθηκε η κατάσταση. Συνέχεια
