Αυτή η συνταγή έχει σκοπό να χωρέσει σε ένα μπολ δύο νησιωτικές καλοκαιρινές γεύσεις, το καρπούζι και την μαστίχα, τα οποία θα τα ενώσει το… ανθότυρο!
Είχα δει συνταγές με παγωτό από ανθότυρο και σκεφτόμουν πως μπορώ να φτιάξω κάτι πιο απλό γιατί δεν έχω παγωτομηχανή. Δοκίμασα να κάνω παγωτό με το μίγμα της συνταγής αλλά χωρίς παγωτομηχανή ή υπομονετικό ανακάτεμα κάθε λίγο, βγήκε ενα ανθοτυροκαρπουζοπαγάκι. Συνέχεια
Πρόσφατα έκανα ένα ταξίδι στην Νορβηγία. Όπως γνωρίζετε, η Νορβηγία είναι πολύ πολύ όμορφη χώρα, καθώς και πολύ ακριβή. Για να λύσω το πρόβλημα κατέφυγα στην διατροφή των Βίκινγκς, και για 5 περίπου ημέρες το βασικό μου γεύμα ήταν παραδοσιακή νορβηγική grøt.
Δεν είμαι σίγουρη πως μεταφράζεται, αλλά «grøt» είναι η κρέμα από ολικής αλέσεως δημητριακά, όπως για παράδειγμα από βρώμη (havregrøt), αλλά πλεόν και από ρύζι (risgrøt). Συγκεκριμένα η grøt που δοκίμασα (όχι απλά δοκίμασα, υπερδοκίμασα), ήταν από κριθάρι (byggrynsgrøt). Συνέχεια
Πέρασε πάνω απο ένας χρόνος από το τελευταίο post. Ένας χρόνος γεμάτος από μισοτελειωμένα drafts (αν και αυτό το post είναι καινούριο!), και ένα σωρό αλλαγές στην ζωή μου. Άλλαξα χώρα, επαγγέλμα(τα), καθημερινότητα, σπίτι(α), μέχρι και DSLR.
Πλέον βρίσκομαι στην Ολλανδία, και διανύουμε μια πολύ πολύ ηλιόλουστη εβδομάδα και νομίζω ο ήλιος σε συνδιασμό με μια σχετική σταθερότητα και ηρεμία των τελευταίων μηνών, ήταν οι συνθήκες για ένα καινούριο post.
Το τσουρέκι είναι από τις πιο πασχαλινές συνταγές, με τόσο χαρακτηριστική υφή και μυρωδιά που δεν φανταζόμαστε Πάσχα χωρίς αυτό. Το μόνο προβληματάκι όμως… ποιός ξέρει να το φτιάχνει; Κανείς… ναι μεν τρώμε τσουρέκια αλλά δεν ξέρουμε πώς να τα φτιάξουμε, και μάλιστα τα έτοιμα συσκευασμένα τσουρέκια με την χαρακτηριστική τους ελαστικότητα δύσκολα αντικαθιστώνται από σπιτική συνταγή. Συνέχεια
Την τελευταία αυτή εβδομάδα του μήνα, ο ήλιος κανει την εμφάνιση του στην Σκανδιναβία, με αποτέλεσμα την πολύ πολύ γρήγορη αλλαγή τοπίου… Μέσα σε μια βδομάδα τα πάρκα γέμισαν με τα πρώτα χρωματιστά λουλουδάκια της άνοιξης και άλλο τόσο κόσμο να τα πατάει και να κυλιέται στα γρασίδια.
Προφανώς δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό, και όλοι το ξέρουν, γι’αυτό τρέξαμε να προλάβουμε μέχρι και την τελευταία ηλιαχτίδα, αφού η επόμενη μέρα μπορεί να ξημερώσει με χιόνι. Συνέχεια
Μετά από τις πιο «τεμπέλικες» διακοπές Χριστουγέννων, ανασυγκροτήθηκα, και επιτέλους οργάνωθηκα για το καινούριο post, το πρώτο του 2017! Καλή χρονιά 🙂 Συνέχεια
Επίσημα λοιπόν, είμαστε μέρος του διαγωνισμού που διοργανώνει το περιοδικό ΒΗΜΑ, στην κατηγορία Best International Ethnic Food. Στα πλαίσια του διαγωνισμού, βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα για το γεύμα γνωριμίας στο εστιατόριο Albion. Περιττό να πω ότι και μόνο για το γεύμα καθώς και τα άτομα που γνώρισα την προηγούμενη εβδομάδα, άξιζε η συμμετοχή! Για να να μας ψηφίσετε κάντε κλικ στο εικονίδιο, όπου θα γνωρίσετε και τα υπόλοιπα ελληνικά blog που συμμετέχουν:
Πριν δύο εβδομάδες, δυστυχώς, δεν γλίτωσα από την γρίπη. Το στομάχι μου ήταν επιεικώς χάλια και απελπισμένα έψαχνα τι μπορώ να φάω. Διάβασα διάφορα για το τζίντζερ, ως χωνευτικό και αποφάσισα να το δοκιμάσω. Τέλος πάντων, δεν θέλω να δώσω βάση στις «θεραπευτικές» του ικανότητες, αλλά να διηγηθώ ότι η έμπνευσή μου ξεκίνησε καλώς ή κακώς από την γρίπη.
Παρεμπιπτόντως, το τζίντζερ ως τσάι είναι όντως ανακουφιστικό για το στομάχι, αλλά ως μπισκότα με ταχίνι είναι το τελείως αντίθετο θα έλεγα.
Η ζύμη για τα ρολά κανέλλας είναι σχετικά απαιτητική… Πρέπει να μην παραψηθεί, να διατηρεί την υγρασία της, να μην διαλύεται όταν τυλίγεις την γέμιση, κτλ κτλ. Ήθελα να κάνω μία παραλλαγή με αλεύρι ολικής αλλά κάθε φορά κατέληγα με μία ζύμη που δεν θύμιζε καθόλου τσουρέκι και ήταν πολύ σκληρή και στεγνή.
Τελικά τα κατάφερα να ενσωματώσω όχι μόνο αλεύρι ολικής, αλλά προζύμι και κεφίρ στην ζύμη. Συνέχεια
